Poznámka 62
οἷσι δὲ Fερσεϕόνα ποινὰν παλαιοῦ πένϑεος δέξεται, ἐς τὸν ὕπερϑεν ἅλιον κείνων ἐνάτῳ ἔτεϊ ἀνδιδοῖ ψυχὰς πάλιν, ἐκ τῶν βασιλῆες ἀγαυοί καὶ σϑένει κραιπνοὶ σοϕίᾳ τε μέγιστοι ἄνδρες αὔξοντ᾿· ἐς δὲ τὸν λοιπὸν χρόνον ἥρωες ἁγνοὶ πρὸς ἀνϑρώπων καλεῦνται (zl. 133, vyd. Maehler).
Zpět na článek: Reflexe 29:Nesmrtelná psyché a putující daimón